Górny Las w Czechowicach położony jest na siedliskach wyżynnych, żyznych, często z bardzo interesującym ukształtowaniem terenu – poprzecinany licznymi dolinami i jarami wyrzeźbionymi w gliniastym podłożu przez niewielkie cieki wodne. Lasy budują tu głównie gatunki liściaste – brzozy, dęby, olchy, buki, graby, jesiony ze znaczącą domieszką sosny i modrzewia, a sporadycznie także jodły. Pewną osobliwością jest występowanie gatunków pochodzących z Ameryki Północnej: sosny wejmutki i dębu czerwonego, którego liście przybierają jesienią odcień głębokiej czerwieni. Do najliczniejszych mieszkańców lasu należą sarny i ptaki śpiewające: zięby, wilgi, sikory. Sporadycznie można obserwować zalatującego bociana czarnego.
Ze względu na zaawansowany wiek i duży udział drzew krótkowiecznych – brzozy i olchy – w wielu miejscach są prowadzone prace odnowieniowe, które mają na celu zapewnienie trwałości lasu, zwiększenie jego odporności oraz przywrócenie do stanu bliższego lasom naturalnym. W wybranych fragmentach usuwane są stare drzewa, umożliwiając wzrost młodego pokolenia lub nasadzenia gatunków właściwych dla lokalnych siedlisk. Proces ten jest prowadzony przez kilkanaście a nawet kilkadziesiąt lat.1
Wycieczkę przez Górny Las, o długości ok. 3,5 km po płaskim terenie, rozpoczynamy od starej, dziś popadłej w ruinę, gajówki, która znajduje się na końcu ulicy Do Gajówki. Możemy tam dotrzeć poruszając się ulicą Kopernika do pętli autobusowej (linie 3 i 4), dalej w lewo, wąską asfaltową drogą do skrzyżowania ulic: Akacjowej oraz Myśliwskiej i skręcamy w lewo w ulicę Do Gajówki. Ulica Do Gajówki jest bardzo zniszczona i bez perspektyw na poprawę tego stanu, dlatego nie zalecam dojazdu samochodem. Ponadto przed wejściem do lasu nie ma gdzie zaparkować samochodu, a działki otaczające las stanowią własność prywatną. Od pętli autobusowej do starej gajówki jest 800 metrów.
Za gajówką mijamy szlaban i poruszamy się leśnym traktem w kierunku południowym. Gdy docieramy do pierwszego, większego skrzyżowania ścieżek, po lewej stronie widzimy hale koncernu 7R i wiodącą do nich betonową drogę. Kontynuujemy naszą wyprawę na wprost, gdzie po około 1,2 km osiągniemy koniec lasu, znajdując się na granicy Czechowic Górnych i Mazańcowic. Nie opuszczamy jednak z lasu, skręcamy w prawo w wąską, udeptaną ścieżkę, którą trzeba iść pojedynczo. Nie zgubimy się, jeśli będziemy trzymać się ścieżki. Dodatkowym punktem orientacyjnym jest linia energetyczna przecinająca las, pod którą ścieżka wije się trzykrotnie. Wędrujemy dalej i dochodzimy do zwalonego drzewa blokującego przejście – trzeba je ominąć. Nieco dalej ścieżka skręca w prawo, kierując nas powoli do mety. Jeszcze kilkaset metrów i dochodzimy do głównego traktu, skręcamy w lewo i kończymy przygodę w miejscu, w którym ją rozpoczęliśmy.
Mało kto już dzisiaj pamięta, ale niedaleko od opisanej ścieżki, idąc ulicą Do Gajówki, jeśli się skręci w ulicę Św. Huberta, dalej w dół do samego lasu i potoku, po prawej można zobaczyć obelisk, miejsce pamięci o zbrodni z czasów po II wojnie światowej. Jeszcze niedawno mogliśmy przeczytać napis na obelisku: Pamięci bestialsko zamordowanych przez bandę NSZ w dniu 16.07.1946 działaczy ZWM braci Zbigniewa i Henryka Kempnych – Młodzież powiatu i miasta Bielska. Dziś tablica, jak i cały pomnik są pokryte sprayem.
Uwaga: mimo prowadzonych w lesie prac porządkowych nie ma do niego zakazu wstępu. Nadleśnictwo prosi jednak uwagę o zachowanie szczególnej ostrożności w rejonie prowadzonych prac.
1. Opis na podstawie informacji uzyskanych z Nadleśnictwa Bielsko
Max elevation: 364 m
Min elevation: 301 m
Total climbing: 341 m
Total descent: -352 m
Max elevation: 344 m
Min elevation: 331 m
Total climbing: 44 m
Total descent: -47 m